de sneeuw hangt in de takken vastgeplakt aan zwarte stammen ik prop de sneeuw in mijn mond sneeuw zo wit en schoon grote zwarte kraaien vreten het weggegooide brood en wij waden als vogels door de knarsende sneeuw

jouw hand voelt aan als sneeuw als sneeuw heel koel, heel los, heel licht als sneeuw

het bloed ruist luid in mijn oren en het zweet bevriest op mijn voorhoofd twee dunne witte slierten stoot ik uit mijn neusgaten

© All rights reserved