Verhuisde noodgedwongen naar een wolkenkrabber. Liep elke dag op de kronkelende trappen. Had het uitzicht over daken en schoorstenen. Had nog maar een man personeel. Voortaan was ik een klein handelsdrukkertje met een zeer bescheiden inkomen: een mislukkertje. Maar toen ik hier voor het eerst op zolder zat van dit grote pakhuis wist ik dat ik mijn grote geluk gevonden had. Werken in mijn wolkenkrabber werd ik nooit zat.

Want ik had nu alle tijd om te spelen met drukwerk. Met behulp van een hele oude handpers werden materialen, letters, drukinkten en blokjes in verschillende tinten en kleuren afgedrukt. Door dit vele keren te herhalen componeerde ik mijn eerste druksels. Ja, al die jaren dat ik hier op zolder zat (…)

Mensen die niet beter wisten beklaagden mij dat ik in zo’n trieste bedoening moest staan werken. Ze dachten dan dat het niet best met mij was. Maar als ik nu eens zie wat ik allemaal heb gemaakt. Dan kan ik gerust zijn wat ze ook mogen zeggen en wat er ook verder met mij mag gebeuren.

Wat ik maakte kon ik altijd wegzetten. Na verloop van tijd bekijk je alles nog eens weer. Je begint weer opnieuw want je hebt wat goeds ontdekt. Een groei in de geest, een groei in je werk. Ja, al die jaren dat ik hier op zolder zat (…)

© All rights reserved