Mijn verblijf op de HBS was niet echt een succes. Ik werd door ma van school gehaald. Werkte als boekdrukker en journalist, maar ik ambieerde geen burgermansbestaan. In mijn hart voelde ik mij kunstenaar. Ik was vooral vaak en veel verliefd. Nadenken over de toekomst deed ik niet. Bijna elke maand was ik verliefd. Soms was ik ongelukkig want het werd meestal niets.

Eindelijk had ik een meisje ontmoet dat mij niet afwimpelde. Ik kreeg verkering met Jansje Cremer, wat m’n leven versimpelde. Met steun van haar vader kocht ik een drukkerij in de Pelsterstraat. Voor het eerst eigen baas. Hetzelfde jaar trouwde ik met mijn lieve Jans. M’n eerste vrouw noemde mij poedel. Als ik aan haar denk worden mijn ogen troebel.

Het leven werd hectischer. We kregen een zoon en twee mooie dochters. De drukkerij ging als een speer. Altijd overladen met orders. 27 man personeel, loopknechts inbegrepen. Maar toen stierf Jansje plotseling aan een hersenbloeding. M’n eerste vrouw noemde mij poedel. Als ik aan haar denk worden mijn ogen troebel.

Een jaar na de dood van Jansje trouwde ik met Nel Supheert. Ze was een groot kunstliefhebber. Ik heb veel van haar geleerd. Door haar ging ik veel tekenen. Maakte menig schilderij. Sloot me aan bij de Ploeg en verloor de interesse in de drukkerij. Als een natte poedel heb ik alles van mij afgeschud wat hinderlijk was.

© All rights reserved