Als jongens speelden we altijd blootsvoets. Trapte je in glas, zat je onder het bloed. Ik was voor het eerst fatsoenlijk geschoeid in Paramaribo bij SV Robinhood. Toen het voetbal in Nederland werd betaald, werden er ook Surinamers gehaald. Ik werd gekocht door Elinkwijk. 14 duizend gulden tekengeld. Voelde me rijk. Met de boot uit Paramaribo, 16 dagen varen. en 16 dagen zeeziek op de woelige baren. Mijn vrouw en kinderen had ik achtergelaten. Ik telde de dagen tot we weer samen waren.

Minna. Minna Minna. Minna. Minna.

Kreeg een kamertje bij een hospita. M’n eerste wedstrijd was tegen Sparta. Het was half december, regenachtig en grauw. Handschoenen, muts en oorkleppen tegen de kou. Kreeg een harde schop op mijn knie, waarna ik op een brancard het veld verliet. Iemand schreeuwde heel hard: “Plak een postzegel van 15 cent op zijn gat en stuur hem terug naar Suriname.” Ik was geschokt. In de kleedkamer kwamen de tranen. Mijn eerste kennismaking met dit soort verwensingen die op de Nederlandse voetbalvelden voorbijkwamen.

Minna. Minna Minna. Minna. Minna.

De meeste verdedigers speelden verkrampt. Een foutje maken was voor hun een ramp. In een wedstrijd tegen Bulgarije was ik de eerste zwarte speler in Oranje. Op een beroemde foto van die wedstrijd hing ik horizontaal hoog in de lucht voor een sierlijke omhaal. Die foto is de hele wereld overgegaan. Hans Kraay sr. zei: “Mijnals is een Braziliaan. Nederlandse verdedigers doen hem dat niet na. En als ze het proberen, worden ze afgevoerd met een hernia.”

Minna. Minna Minna. Minna. Minna.

© All rights reserved