Eens een dorp aan de Zuiderzee. Nu een dorp aan het IJsselmeer. Oude zeeën zijn verdwenen. Klederdracht zie je niet veel meer. Urker vissers.

Onze vader die was visser en hem zijn vader ook. Al mijn ooms die zijn vissers. Vissen tot je dood. Urker vissers.

’s Ochtends uitvaren om drie uur. De palinglijnen worden uitgezet. Vis in zee zwem maar in m’n net. Vis in zee zwem maar in m’n net. Urker Vissers.

Twee gouden oorringen in de vorm van een zeilboot en een vis. Het herkenningsteken voor verdronken vissers en een kapitaaltje voor je begrafenis. Urker vissers.

De schepen zijn gelost, de vissers zijn naar huis kabels, touwen en kettingen zijn opgerold aan dek. Netten in trossen klaar voor weer een volgende tocht. Urker vissers.

© All rights reserved