Hij was de spits van de Oosterparkers die speelden in het Oosterparkstadion, ook de thuisplek van de profclub uit de stad: De groen-witten van FC Groningen. Hij rookte al zware shag op zijn twaalfde en moest al trouwen op zijn achttiende. Vader van een zoon, later kwam de tweeling. Dick kleunde er altijd stevig in. Als betonstorter gewend aan zware arbeid, ging hij in het veld altijd voorop in de strijd. Hij ging nog niet voor een bulldozer opzij. Er zat heel veel energie in dat grote lijf. Hij was geboren op een steenworp afstand van het Oosterparkstadion. Hij wilde ooit heel veel doelpunten maken voor zijn droomclub FC Groningen.

Bij de Oosterparkers was hij graag gezien, want hij was een koppende scoringsmachine. Maar de voetbalscouts kenden hem ook als een man die graag van het leven genoot.
Hij rookte zware shag en hij dronk net zo gemakkelijk als hij kopte. Met zijn tanden wipte hij van de fles het ene na het andere dopje. Groenewoud, trainer van FC Groningen gruwde van deze levenswijze. En daarom weigerde Groenewoud de al vierentwintigjarige Dick in te lijven. In zijn laatste jaar bij de Oosterparkers trof Dick drieënvijftig keer de roos. Diep in zijn hart wilde Dick dat zijn geliefde FC Groningen voor hem koos.

REFREIN: Maar het is het oude verhaal van de profeet die in eigen land niet wordt geëerd. De beste spits ooit van FC Groningen, maar nooit een minuut voor zijn club gespeeld. Met zijn ravenzwarte bakkenbaarden op zijn hoofd die leek gemaakt van beton was Dick Nanninga door niemand te evenaren Niemand die zo hard koppen kon.

  Omdat FC Groningen niet met een aanbod kwam werd Dick prof bij SC Veendam voor driehonderdenvijftig gulden per maand. Ook nu scoorde hij aan de lopende band. Na een jaar Veendam kon hij overal heen, Dick koos voor de koempels van Roda JC. Bij een mijnwerkersclub kon hij goed gedijen. Hij werd een sensatie op Kaalheide. Zijn tegenstanders waren voor hem beducht want Dick hing altijd net wat langer in de lucht. In maar liefst acht Roda JC seizoenen scoorde Dick honderdenzeven doelpunten. Een transfer naar Ajax ketste af omdat hij een bloemenzaak in Kerkrade had. Geliefd door iedereen bij Roda JC vergat hij niet dat hij nooit had gespeeld voor de FC.

REFREIN

In negentienachtenzeventig was het WK in Argentinië met ook Dick Nanninga. Bondscoach Ernst Happel had een zwak voor hem. Vond Nanninga de ideale pinchhitter. Nederland kwam zowaar in de finale. Dick zat op de bank een beetje te balen. Maar een half uur voor het einde mocht hij erin. We stonden 1-0 achter, Dick wreef over zijn kin. Nog 8 minuten. Van de Kerkhof gaf een voorzet. Dick schoot omhoog als een raket. Zijn voorhoofd raakte de bal als een moker. De twee verdedigers naast hem stonden voor joker. Dick had de 1-1 gescoord en miljoenen Argentijnen hun droom verstoord. Nog maar vijf jaar geleden was hij een amateur dromend van een shirt in de groen-witte kleur.

© All rights reserved